Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Πόσο μου κοστίζω όταν καπνίζω....


Για το κάπνισμα και τις παρενέργειες που αυτό επιφέρει στην υγεία μας, έχουν μιλήσει πολλοί. Έγκριτοι επιστήμονες, ανά το χρόνο και ανά το κόσμο. Έχουν καταγραφεί, δημοσιοποιηθεί τεκμηριωμένες επιστημονικές προσεγγίσεις. Τα αποτελέσματα τους, σ’ ένα εξαιρετικό υψηλό ποσοστό, έχουν «περάσει» στο μυαλό, στη συνείδηση, το πιστεύω, των περισσότερων ανθρώπων. Αναντίρρητα, εδώ στην Ελληνική επικράτεια, δεχόμαστε ότι συμφωνούμε σε κάτι (=μάλλον εδώ βρίσκεται το υψηλότερο ποσοστό συμφωνίας μεταξύ μας!!!) ότι το κάπνισμα βλάπτει και μόνο βλάπτει σοβαρά την υγεία. Υπάρχουν και άλλα πράγματα που υπό προϋποθέσεις βλάπτουν αλλά παράλληλα μπορούν να σου προσφέρουν και κάποιες ωφέλειες π.χ η σοκολάτα.

Το θέμα θα το προσεγγίσουμε με οικονομικό κριτήριο, μόνο, ανάλυση κόστους δηλαδή. Κάνοντας την παραδοχή, ότι, σήμερα καπνίζω ένα πακέτο τσιγάρα Χ την ημέρα πληρώνοντας 3,00€. Ο μισθός μου, μηνιαίως ανέρχεται σε 1.000€ (ή σήμερα 1.480$, ακούγεται πιο chic). Θα είμαι καπνιστής για τα επόμενα 20 χρόνια. Η τιμαριθμική αναπροσαρμογή στη τιμή του πακέτου να υπολογισθεί με 0,20 € ανά διετία.

Έχουμε:

Το ετήσιο κόστος, ανέρχεται σε: 1080€, δηλαδή στο 9% (=1080/12000) των ετήσιων αποδοχών μας.Προχωράμε τους υπολογισμούς μας και καταλήξαμε ότι σε 20 έτη το κάπνισμα, θα επιβαρύνει το προϋπολογισμό μας, με 28.080€ (=9.568.260 δρχ).

Τόσο περίπου το «πλήρωσα» και εγώ (=μόνο οικονομική προσέγγιση), καλά να πάθω!!!

Σημειωτέων, οι ανωτέρω υπολογισμοί συμφωνούν σε πράξεις που υπολογίζουν κατανάλωση ενός πακέτου ανά ημέρα. Τα ποσό αυτό, επ’ ουδενί δεν αντιστοιχεί για «θεριακλήδες».

Ναι, δυστυχώς, ήμουν μανιακός καπνιστής για πολλά χρόνια. Πίστευα και συμφωνούσα για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος. Προσπάθησα πολλές φορές, ανεπιτυχώς να το περιορίσω, να «φτάσω» στο τέλος, να απεξαρτηθώ (=θεωρείται εξάρτηση και το κάπνισμα!!!). Δυστυχώς, όλες οι προσπάθειες χτυπούσαν στεφάνι(= το καλάθι του μπάσκετ). Δοκίμασα όμως ξανά, και πάλι στεφάνι, ένιωθα όμως ότι βρισκόμουν ολοένα και πιό κοντά στη λύση. Το θέμα, το «άνοιξα» από άλλη οπτική, να βρω την αιτία, όμως πολύ γρήγορα το έκλεινα με «φθηνές δικαιολογίες». Επέμεινα, ανέτρεξα σε πηγές, να διαβάσω προτεινόμενες λύσεις, κατέφευγα σε συζητήσεις με ανθρώπους, ανθρώπους που τα είχαν καταφέρει, μήπως πουν το «μυστικό» τους, πάλι τίποτε. Η καθημερινότητα μου συνέχιζε μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα.

Δεν το βάζω κάτω, προσπαθώ, προσπαθώ να το συγκρατήσω μέσα μου, να συγκροτήσω μια ισχυρή γραμμή εσωτερικής βούλησης, να σκέπτομαι το πρόβλημα, να συνεχίζω να το δουλεύω πολύ με το μυαλό μου, ήσυχα, γαλήνια. Εκεί, μάλλον κρύβεται το «μυστικό». Καταλυτικό ρόλο, στην ρύθμιση της απόφασή μου, ήταν η αποκρουστική εικόνα που θα προβάλλω στα μάτια του παιδιού (=Αριστοτέλη thanks). Ήταν ένα «ισοπεδωτικό» επιχείρημα στο εγχείρημα μου. Καλή τύχη σε όλους που προσπαθούν…..

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ....
ΜΕΙΩΣΤΕ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΚΟΨΕΤΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ....
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙΤΕ.....
ΨΥΧΩ 13

admin είπε...

Πιστεύω πως ένα παιδί είναι σπουδαίος λόγος να κάνεις κάθε θυσία, ωστόσο το τσιγάρο είναι απόλαυση και ας έχει το κόστος του - και οικονομικά αλλά κυρίως στην υγεία - όπως όλα τα πράγματα άλλωστε...
Μήπως να γίνω πατέρας για να το κόψω???χα!!!