Όλοι ή πολλοί, συχνά παραπονιόμαστε, ότι δεν μας φτάνει ο μισθός, δυσκολευόμαστε με τα οικονομικά μας,χρειαζόμαστε να καταφύγουμε σε δανεικά, κόβουμε να τα καταφέρουμε.
Κόβουμε στη διασκέδαση, στην ένδυση, στις διακοπές μας, τις φλέβες μας…
Δεν είναι δυνατό το γιαούρτι να πωλείται εδώ 1,15€ και στη Γερμανία 0,90€, όταν όλες οι αγελάδες είναι στην αυλή μας.
Δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός υπάρχει "καρτέλ", καρτέλ που ισχυροποιείται στη πασιφανή αδυναμία ελέγχων(=γιγάντιο θέμα και αυτό). Ο χορός σέρνεται κυκλικά.
Το ίδιο ισχύει κατ’ αναλογία και στο γάλα, το τυρί, το αγγούρι, την ντομάτα, το πουκάμισο, τα pampers, την ρόμπα, το κομπινέζ, τα ζαντολάστιχα, τα φάρμακα, το κρέας, το ψωμί, το εστιατόριο.
Ναι, πίστεψε το, δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Η αγοραστική μας δύναμη μειώνεται, όταν έχουμε υψηλότερο πληθωρισμό(=ακριβότερες τιμές σε ομοειδή προϊόντα) σε σχέση με την ευρωζώνη.
Τι να κάνει η πενιχρή αύξηση των μισθών. Όση να είναι δεν...
Δεν προλαβαίνει με τίποτα την ξέφρενη πορεία τιμών.
Κουλτούρα σύγχρονης Ελληνικής Πραγματικότητας, περαστικά μας…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου