Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008

Message in the wall (part #2)

Οι στροφές που έπαιρνε το μυαλό, ήταν ανάποδες. Η μουσική ήταν το αντίδοτο ενός προβλήματος που τον βομβάρδιζε ανελέητα!! Τώρα δίχως αγάπη γιατί και πώς να ζήσει?? Γιατί σε εμένα?? Τι έφταιξα?? Αναρίθμητα τα πειράματα επαλήθευσης που έκανε στο μυαλό του για να σώσει την ισότητα που είχε πιστέψει. Ίχνος βοηθείας δεν έβλεπε, σκοτάδι παντού. Μόνος βασανίζονταν, δεν είναι και λίγο να καταρρίπτεται το συναίσθημα. Να παγιδεύεται, να σκορπίζει στα πέρατα. Πολλές οι προπονήσεις του, όλες με στόχο την λύση.

Η προπόνηση απέφερε καρπούς, στο μαθηματικό Αθηνών επέτυχε. Άνετα, χωρίς όμως να έχει αποδείξει την ισότητα που εκείνος έγραψε. Προσδοκούσε μήπως βρει τη λύση από τα εφόδια γνώσης που θα αποκτούσε από την επιστήμη του.

Η αυτοπεποίθηση του σιγά-σιγά είχε αποκατασταθεί. Ωριμότερος και χωρίς το «καρφί» του πάθους!! Το φορτηγό πλέον είχε χαμηλώσει την ένταση από τους προβολείς του και το μυαλό του έγινε πιο εύπλαστο για «ψαγμένες σκέψεις»!! Ξεψάρωτος, έριχνε τα δίχτυα του ερωτισμού του παντού, με την εμπειρία του παλιού και το «καλόυπι» της γοητεία του, για πολλά χρόνια θα δοκίμαζε. Έκανε υποθέσεις, για να εξάγει συμπεράσματα. Χρήσιμα, άυλο κεφάλαιο η εμπειρία. Πρώτη ύλη, στο σταυροδρόμι των αποφάσεων. Αποφάσεις που πρέπει να είναι ώριμες, τεκμηριωμένες και αποδυναμωμένες από σκιρτήματα πρόσκαιρου αυθορμητισμού. Ειδάλλως, θα ακυρώσουν τη συνθήκη. Μυριάδες οι παράγοντες που δεν μπορείς να προβλέψεις, και δύσκολο να υποθέσεις.

Η ουσία έρχεται όταν «καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός». Η κρούστα του χρόνου, που πολλοί λένε ότι είναι και γιατρός, φωτίζει μια μοναδική συνισταμένη.

«Να ξέρεις να μοιράζεις αλλά και να μοιράζεσαι».

Όταν δεν το γνωρίζεις, δεν μπορείς να προσδοκάς σε τίποτε. Αυτή είναι η χρυσότητα που αξιωματικά λειτουργεί ως «λυσάρι» σε κάθε συνθήκη που γράφουμε….

17 σχόλια:

Alkmini είπε...

να ξερεις να μοιραζεις και να μοιραζεσαι, να μιλας αλλα και ν ακους.
νασε καλα.

sealike2 είπε...

@aliki: Πολύ σωστά. Καλή σου νύχτα!!

M-meggie είπε...

Η ισότητα είναι : (όποια) Μαίρη + (όποιος) Γιώργος = LOVE για πάντα.
Για να ισχύει πρέπει τα μέλη της να ικανοποιούν μονοσήμαντα τα:
α) (όποια) Μαίρη ικανή και αναγκαία στο να δίνει και να παίρνει,
β) (όποιος) Γιώργος ικανός και αναγκαίος στο να δίνει και να παίρνει.
Το μπέρδεμα ξεκινάει όταν τα μέλη φτάνουν στο ικανό και αναγκαίο τους, διαφορετικές στιγμές γιατί η πορεία της ζωής τους είναι ξέχωρη και διέπεται από κανόνες που δεν ορίζουν από κοινού. Όταν δε, έρθει (αν έρθει) η "μοναδική συνισταμένη" του μοιράζειν και μοιράζεσθαι, κοιτάς γύρω σου με απόγνωση ή κοιτάς μέσα σου με επίγνωση της μέγιστης προσδοκίας.
Καλημέρα σου

tdjm είπε...

Να ξέρεις να μοιράζεις και να μοιράζεσαι...Πανέμορφο.

Αναρωτιέμαι όμως ,μαθαίνεται άραγε αυτό ή γεννιέται κάποιος κουβαλώντας το μέσα του...!!
Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα χάρισμα που ή το έχεις ή δεν το έχεις.
Στην πορεία της ζωής το μόνο που μαθαίνουμε ,αν δεν έχουμε το παραπάνω χάρισμα ,είναι να ρίχνουμε λίγο νερό για να περνάμε καλύτερα. Αλλά αυτό είναι ένας κατά συνθήκη συμβιβασμός ,που καθόλου δεν ταιριάζει σε αυτό που τόσο όμορφα περιγράφεις.

rain είπε...

Όσο ζεις μαθαίνεις, απλά..Καλησπέρα σου

sealike2 είπε...

νοτα@: Η τοποθέτηση σου είναι εξαιρετικά εύστοχη και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!Η χρονική σύμπτωση είναι η αναγκαία συνθήκη για να ικανοποιήσει την "όποια" ισότητα. Δηλαδή, τα μέλη της (=ισότητας) χρειάζεται να βρίσκονται συγχρονισμένα ανάμεσα (=αντικρυστά) στο ίδιο ίσον τους!! Όταν συμβεί σημαίνει την "Ιδανική Αρχή"! Στη συνέχεια, εφόσον είσαι ο τύπος -ισσα που ξέρεις "να μοιράζεις αλλά και να μοιράζεσαι" προχωράς σε καλό δρόμο. Η προσπάθεια είναι συνεχής γνωρίζοντας ότι στη ζωή τούτη τίποτε δεν είναι δεδομένο(=αξίωμα όλων των ανθρώπινων σχέσεων)!Καλή σου ημέρα!

sealike2 είπε...

tdjm@:Όλα στην ζωή μαθαίνοντα.Το θέμα είναι εάν έχει κανείς τη "δίψα" για μάθηση ή θεωρεί τον εαυτό του "υπεράνω".Νομίζω, εκεί είναι το mega πρόβλημα!!Όσον αφορά για τον συμβιβιβασμό_ως διάσταση επίλυσης συγκρούσεων_ μην τον αφορίζεις, δεν είναι κατ' ανάγκη η "κακή επιλογή"_αντιθέτως θα έλεγα_πολλές φορές αποτελεί τη χρυσή τομή!Αρκεί να είναι δικαιολογημένος καινα συμβαίνει αμοιβαία (=ανάμεσα σε 2 ανθρώπους μόνο).Επίσης, εκτιμώ πως το να συμβιβαστεί κανείς χρειάζεται να είναι αποχρωματισμένος συναισθηματικά απο την διάσταση μιας "ιδιότυπης αντεκδίκησης"(π.χ τώρα θα σου δείξω εγώ ή τώρα να δεις τι θα πάθεις κ.α).Τέλος, με το να συμβιβάζεται κανείς με τους ανθρώπους με οτιδήποτε σχέση και να συνδέεται δεν είναι ήττα!!Ο κόσμος προοδεύει διότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αν ήταν όλες ίδιες θα είχαμε στασιμότητα παντού.Να είσαι μόνο καλά,καλημέρα!

sealike2 είπε...

rain@:Καλημέρα, αυτό νομίζω πως είναι σοφία ζωής. Να είσαι ικανός να μαθαίνεις!!Καλή σου ημέρα!!

marianaonice είπε...

Πολύ αληθινά τα μηνύματα στον τοίχο! Έτσι είναι φίλε μου! Αν δεν μάθεις να δίνεις θα πάψεις και να παίρνεις. Και αυτό σίγουρα στο μαθαίνει η ζωή σιγά-σιγά, και΄"όταν καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός". Η νεότητα είναι άπληστη και ανυπόμονη. Τα θέλει όλα, αμέσως, χωρίς υποχώρηση καμία!! Γι΄ αυτό είναι νεότητα!! Γι΄ αυτό έχει και πάθος!! Κάθε τι στην ώρα του λοιπόν!...
Καλό σου μεσημέρι.

Ανώνυμος είπε...

"Η ουσία έρχεται όταν «καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός». Η κρούστα του χρόνου, που πολλοί λένε ότι είναι και γιατρός, φωτίζει μια μοναδική συνισταμένη"

Εγώ δε θα τον έλεγα γιατρό, Δάσκαλο ΝΑΙ !!!

Η ουσία είναι να υπάρχει υποδομή ,όπως η δική σου, ώστε
ό,τι γράφει ή ό,τι λέει
"ο δάσκαλος" να καταγράφεται και
να συνιστά εμπειρία.
Σε ευχαριστώ που αφορμή μου έδωσες να χαρώ τις σκέψεις σου
http"//Isminy.pblogs.gr

sealike2 είπε...

@marianna on ice: Καλημέρα, η εύστοχη τοποθέτηση σου με βρίσκει σύμφωνο. Καλή εβδομάδα!!

sealike2 είπε...

@Isminy.pblogs.gr:Kαλημέρα, καλώς ήρθες στο σπιτικό μου!Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου!!Θα περάσω από το σπιτικό σου, σύντομα!!Καλή εβδομάδα!

cinderella είπε...

Απλά τέλειο!! Μου άρεσε πάρα πολύ!! Να σαι καλά πραγματικά!! Να ρωτήσω κάτι η περίεργη; Τρίτο μέρος θα έχει; Τελικά με την κοπέλα ξανασυναντήθηκε; Στην ισότητα ξαναπίστεψε ή μπα;
Αυτά τα λίγα και κρατώ την φράση σου : "Να ξέρεις να μοιράζεις αλλά και να μοιράζεσαι"...
Καλή εβδομάδα!!

Roadartist είπε...

Καλησπερα.. Πολυ σωστα τα εγραψες..
«Να ξέρεις να μοιράζεις αλλά και να μοιράζεσαι». ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ :)

NY ANNA είπε...

Εγώ θα σταθώ στην "κρούστα του χρόνου". Όντως παντοδύναμη. Αλλά είναι φορές που δεν πιάνει... Γιατί πάντα ορισμένοι άνθρωποι αποδεικνύονται "σταθμοί" που καμιά δύναμη δεν μπορεί να τους σβήσει. Παρά την παραμορφωτική κρούστα του χρόνου... Φιλιά ζεστά...

sealike2 είπε...

@cinderella:Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου σχόλια. Αυτή η ιστορία τελειώνει εδώ.Να είσαι πολύ καλά!

@roadartist:Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου.Όσο για το "μοιράζειν" είναι κάτι που προαπαιτεί βαθειά εσωτερική ισορροπία. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να το πετύχει κανείς.Η προσπάθεια στεφανώνει το αποτέλεσμα.Να είσαι πολύ καλά!!

sealike2 είπε...

@ny anna:Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Όσον αφορά, τον χρόνο καιτην κρούστα που δημιουργεί εγώ εκτιμώ και επιμένω πως είναι παντοδύναμη!!Σαφώς, δεν σβήνεται τίποτα, μόνο ξεθωριάζει!!Εμείς, ως φυσιολογικοί άνθρωποι συνεχίζουμε
μια διαδρομή ζωής που οδηγεί σε επόμενο "σταθμό". Παράλογο??Μάλλον όχι,λέω εγώ!! Να είσαι πολύ καλά!